"ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ ႏွင့္ ပညာ"

၂၀၁၀ ေအာက္တိုဘာလ ၃ရက္ တနဂၤေႏြေန႔ ဓမၼသဘင္

မဂၤလာ႐ွိေသာေန႔ပါ...
စင္ကာပူႏိုင္ငံ႐ွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြရဲ့ ေက်ာင္းေပါင္းစုံတရားပြဲေတြ က်င္းပေနတဲ့ ဆဠမေျမာက္ေန႔လဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အလုံးေရ တစ္ေထာင့္တစ္ရာေက်ာ္ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ား ေဝမေလာက္ေအာင္ကိုပဲ တရားနာပရိသတ္ေတြ မ်ားျပားခဲ့ပါတယ္။
တရားနာပရိသတ္ေတြဟာ ခန္းမထဲမွာ မဆန္႔တဲ့အတြက္ ခန္းမအျပင္မွာ ထိုင္ခုံေတြခ်ၿပီး projectorနဲ႔ နာယူရတဲ့အျပင္ တခ်ိဳ႕က ေဝဖို႔ဝယ္ထားတဲ့ ေရသန္႔ဗူးေတြရဲ့ ပုံးကတ္ထူျပားေတြခင္းၿပီး နာၾကားၾကရပါတယ္။
မ်ားျပားလွတဲ့ လူဦးေရေၾကာင့္ အဆင္မေျပတာမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရင္ ေနာင္ဒီလို တရားပြဲေတြ စီစဥ္ေပးဖို႔ မလြယ္ကူႏိုင္တာေၾကာင့္ စီစဥ္သူေတြမွာလည္း စိုးတထင့္ထင့္နဲ႔ပါပဲ။

တရားပြဲမစတင္မီ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းခ်ဳပ္နဲ႔ သီတဂူလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအေၾကာင္း ဖတ္ၾကားတင္ျပၿပီးတဲ့ေနာက္ အစီအစဥ္အတိုင္း ည၇နာရီခြဲတိတိမွာ တရားပြဲစတင္ပါတယ္။
နေမာတႆ သုံးႀကိမ္႐ြတ္ဆို ဘုရားကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။
ဒီတရားပြဲမွာေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားက ခႏၶာဥာဏ္ေရာက္ တရားမေဟာပဲ၊ ေလာကီ ေလာကုတၱရာအက်ိဳးစီးပြားအလို႔ငွာ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ ကိုအေျခခံၿပီး ပညာရဲ့အေရးပါပုံကို ေဟာၾကားပါတယ္။

တရားအစမွာ ဆရာေတာ္ဘုရားက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ လူ႔ေလာကကို တေန႔၆ၾကိမ္ ၾကည့္႐ႈေတာ္မူတဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒိလို ၾကည့္႐ႈတဲ့အခါ...
World is unstable...
Internally burning...
Externally burning...
The whole world is needy...
လို႔ ေတြ႕ျမင္ေၾကာင္းနဲ႔ အစခ်ီတဲ့ တရားကိုေဟာၾကားပါတယ္။

မိမိတို႔ကလည္း ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္၊ ဘာေတြလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာေတြကို သိေနဖို႔ တေန႔ကို အနည္းဆုံး၂ၾကိမ္ေလာက္ ၾကည့္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းေျပာၾကားပါတယ္။

ေလာကီလူသားေတြ ပူပင္ေသာကေရာက္ရျခင္းရဲ့ အရင္းအျမစ္ ေဒါသျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္  ဝိဟႎသ(ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္တတ္ျခင္း)တရား လႊမ္းမိုးတတ္ေၾကာင္း၊
အဝိဟႎသ(မညွင္းပန္းမႏွိပ္စက္ျခင္း)တရားထြန္းကားဖို႔ရာ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာတရားထားၿပီး ေဒါသကို ပယ္သတ္ဖို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။

စင္ကာပူႏိုင္ငံ တရားပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ရဲ႕ ေတာင္းပန္ေလ်ာက္ထားခ်က္အရ ဆရာေတာ္က သီတဂူprojectsမ်ားအေၾကာင္း ေခတ္ကိုယွဥ္ၿပီး ရွင္းလင္းေျပာၾကားပါတယ္။

အၾကမ္းဖ်ဥ္းသိသေလာက္ ဆရာေတာ္ဘုရားဦးစီးတဲ့ သီတဂူလုပ္ငန္းစဥ္ေတြကေတာ့
(၁) စစ္ကိုင္းေခ်ာင္ေရအလွဴေတာ္
ယေန႔ ဘုန္းႀကီး၊ရဟန္း၊ သီလ႐ွင္၊ ေယာဂီ ၁ေသာင္း၃ေထာင္ေက်ာ္တို႔အတြက္ ေရအလွဴေတာ္
(၂) တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီးေသာ၊ တည္ေဆာက္ေနဆဲ၊ တည္ေဆာက္လတၱံ႕ေသာ အေထြေထြေရာဂါကုေဆး႐ုံ၊ မ်က္စိေဆး႐ုံမ်ား
(စစ္ကိုင္း၊ သီေပါ၊ ေညာင္ေ႐ႊ၊ ျမစ္ႀကီးနား၊ ...)
(၃) စာသင္ေက်ာင္းမ်ားနဲ႔၊ ထူးခြ်န္တဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ပညာသင္ေထာက္ပံ့ျခင္းစတဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားအျပင္
ယခုကဲ့သို႔ေသာ လူမႈဝန္ထမ္းလုပ္ငန္းမ်ားကို ေနာင္တြင္ လက္ဆင့္ကမ္းထမ္းေဆာင္ၾကမယ့္ အထူးကို အေရးအႀကီးဆုံး သာသနာ့အာဇာနည္ ႐ွင္ရဟန္းမ်ား ေမြးထုတ္ေပးရန္
(၄) သာသနာ့တကၠသိုလ္မ်ား
(ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ စစ္ကိုင္း)
(၅) မၾကာေသးမီက အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ေသာ ဧရာဝတီအထူးစီမံကိန္း
စတဲ့စတဲ့လုပ္ငန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတို႔ အက်ိဳးအလို႔ငွာ
ေမတၱာ၊ က႐ုဏာထား၍ လစဥ္သိန္းရာနဲ႔ခ်ီ အကုန္အက်ခံၿပီး လုပ္ေဆာင္ေတာ္မူေနပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ႏိုင္ငံတကာမွာ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေတြမွာ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း၊ အဲဒိလို ေဆာင္ရြက္ရင္း တျခားဘာသာမ်ားနဲ႔လည္း confict and fighting မျဖစ္ေအာင္ compete မလုပ္ၾကပဲ collaborate and cooperate လုပ္ျခင္းျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း ပိုမိုသိေစႏိုင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္းမ်ားကိုပါ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

သီတဂူလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားရဲ့ သေဘာသဘာဝနဲ႔ ပတ္သတ္တာေတြကို နားလည္ေစဖို႔ အက်ဥ္းခ်ဳံးရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့ပါေသးတယ္။

၂ရက္မွ ၄နာရီခန္႔သာရေသာ လွ်ပ္စစ္မလုံေလာက္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္generatorsေတြ သုံးၿပီး ေရတင္တဲ့အခါ တေန႔ပ်မ္းမွ် ျမန္မာေငြ၁သိန္းခန္႔ကို ဒီဇယ္ဝယ္ဖို႔ရာ သုံးစြဲရေၾကာင္း၊

ယခုစင္ကာပူကို ေဆးရုံအတြက္လိုအပ္တဲ့ေဆးဝါးနဲ႔ ေဆးရုံသုံးပစၥည္းဝယ္ရန္ ေရာက္ရွိေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊

မတတ္ႏိုင္တဲ့ ပညာခၽြန္ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ ပညာသင္ေထာက္ပ့ံေၾကး တစ္လ ၁၅သိန္းခန္႔ ကုန္က်ေၾကာင္း၊

ဧရာဝတီစီမံကိန္းအေနနဲ႔ ဧရာဝတီေဒသတေလ်ာက္ရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားအပါအဝင္ နာဂစ္ေဘးဒဏ္သင့္ေဒသမ်ား ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးမ်ား လိုအပ္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း၊

ထူးခၽြန္တဲ့ သာသနာ့အာဇာနည္ ရွင္ရဟန္မ်ားကိုလည္း အေမရိကန္၊ အဂၤလန္စတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ Ph.Dဘြဲ႕အတြက္ ပညာေတာ္သင္လႊတ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ သီတဂူလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မည့္ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ ႏွင့္ ပညာရွိ သာသနာ့အာဇာနည္ရွင္ရဟန္းမ်ားေပၚထြက္ေရးကို အဓိကထားလုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း၊

ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ စဥ္ဆက္မျပတ္ လည္ပတ္ေနဖို႔နဲ႔ ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္လာဖို႔  ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနမႈမ်ား၊ ဝန္ထမ္းလစာေပးေရး၊ ဝန္ထမ္းမိသားစု က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈေတြနဲ႔အတူ လူမႈလုပ္ငန္းေတြရဲ႕ အေထြေထြကုန္က်စရိတ္တို႔ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ရဲ့ မ်ားစြာေသာလုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈေတြကို ၾကားသိရတဲ့အခါ ၾကက္သီးမ်ားပင္ထကာ ေလးစားၾကည္ညိွမဆုံး ျဖစ္မိပါတယ္။

ေဆးရုံေတြေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းဖို႔ ရေစခဲ့တဲ့ တြန္းအားေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ဗဟုသုတျဖစ္ေစဖို႔ရာ...

ဆရာေတာ္ဘုရားဟာ ရဟန္းငယ္ဘဝမွာ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ လွည့္လည္သြားလာစဥ္ ျမန္မာတ႐ုတ္နယ္စပ္နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕အေရာက္ ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေဆး႐ုံမွာ ျမန္မာ ဘုန္းႀကီး၊ သီလ႐ွင္ေတြ တက္ေရာက္ကုသေနတာကို သိခဲ့ရၿပီးေနာက္ ျမန္မာဘုန္းႀကီးတစ္ပါးအေနနဲ႔ ေဆး႐ုံေတြေဆာက္လုပ္လွဴဖို႔ သံဒိၶဌာန္ခ်ခဲ့ေၾကာင္း၊

ျမန္မာျပည္ရဲ့ေနာက္ဆုံးမင္းဆက္ သီေပါဘုရင္နဲ႔ မိဖုရားတို႔အုတ္ဂူမ်ားကို အိႏိၵယႏိုင္ငံ ရတနာဂီရိရွိ အိမ္ႀကိဳအိမ္ၾကားအေရာက္ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈခဲ့တဲ့ အမွတ္တရစိတ္ေၾကာင့္ သီေပါမွာ ေဆး႐ုံတည္ေဆာက္၍ အမွ်အတန္းေပးေဝခဲ့ေၾကာင္း၊

လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးဖြားၾကီးျပင္းခဲ့ရာ နတ္ေမာက္ေဒသ႐ွိ ဒီပကၤရာ(အလင္းေဆာင္ျခင္း)ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ့ မ်က္စိ၂ကြင္း အလင္းကြယ္သြားတဲ့အျဖစ္ကို ေတြ႔ျမင္ရၿပီး မ်က္စိေဆး႐ုံေဆာက္ဖို႔ သံဒိၶဌာန္ခ်ခဲ့ေၾကာင္း ဗဟုသုတျဖစ္ဖြယ္ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

လက္တေလာ အေရးေပၚအေနနဲ႔ သီရိလကၤာႏိုင္ငံကို ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ျမန္မာကေလးငယ္ေတြကို ကယ္ဆယ္ဖို႔ (ၿပီးခဲ့တဲ့ ပို႔စ္) အေၾကာင္းကိုလည္း ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ပါေသးတယ္။

သီတဂူလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ဖို႔၊ ေရရွည္တည္ျမဲဖို႔နဲ႔ အျမဲတိုးတက္ေနဖို႔ရာ ေမတၱာ၊ ကရုဏာနဲ႔တင္ မလုံေလာက္ဘဲ ပညာရွိဖို႔လဲ လိုအပ္ေၾကာင္း ရယ္စရာဥပမာေတြေပးၿပီး ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ေမတၱာ = သူတပါးအား သနားၾကင္နာညွာတာျခင္း။
က႐ုဏာ = ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေနသူတို႔အား ကယ္တင္ျခင္း။
ပညာ = ကိစၥတို႔ကို မွန္ကန္စြာ ထိုးထြင္းသိျမင္၍ ဆင္ျခင္စဥ္းစားတတ္ျခင္း။

ေမတၱာ၊ က႐ုဏာရွိေသာ္လည္း ပညာမဲ့လွ်င္ အလုပ္ေတြကို စနစ္တက် မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း။
ေမတၱာမဲ့၊ က႐ုဏာမဲ့တဲ့ ပညာရွိဆိုပါကလည္း ပညာတတ္ လူၾကမ္းႀကီးေတြသာ ျဖစ္မယ့္အေၾကာင္း ဆုံးမပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ပညာမဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေသခ်ာေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္ျခင္းမရွိတဲ့အတြက္ စနစ္တက်အလုပ္ မလုပ္တတ္ၾကတဲ့အေၾကာင္းကို ဥပမာေတြနဲ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ေျပာျပတဲ့ ဥပမာပုံျပင္ေတြထဲက ပုံျပင္၁ခုအေၾကာင္း ေျပာျပပါမယ္...

တစ္ခါက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ မိသားစုမွာ သားေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
မိဘေတြဟာ သူတို႔သားေလးကို သိပ္ကိုခ်စ္ၾကတယ္။
တေန႔ေတာ့ အေမအိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ဗိုက္ဆာေနတဲ့ သားေလးက မုန္႔ေတာင္းပါေရာ။
အဲဒိအခါ မိခင္ျဖစ္သူက ကေလးရဲ့ အိမ္တိုင္ကိုဖက္ထားရက္က ျဖန္႔ေပးထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဘက္ထဲ ပဲေလွာ္ေတြထည့္ေပးတယ္။

ကေလးက ပဲေလွာ္ေတြစားမယ္လုပ္တဲ့အခါ လက္ဖဝါးနဲ႔ပါးစပ္ၾကား တိုင္ခံေနေတာ့ စားမရဘူးျဖစ္ေနတယ္။
တိုင္ဖက္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ဖယ္လိုက္ျပန္ရင္လည္း ပဲေလွာ္ေတြျပဳတ္က်ကုန္မွာလဲ စိုးတာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ “အေမ...သားဗိုက္ထဲ တိုင္(အိမ္တိုင္)ႀကီးဝင္ေနတယ္”ဆိုၿပီး ေအာ္ငိုပါေလေရာ။

သားေလးကို သိပ္ကို ခ်စ္ရွာတဲ့ ပညာမဲ့မိခင္ဟာ ပူပင္ေသာကေၾကာင့္ အရပ္ထဲ လွည့္ၿပီး “သားေလးဗိုက္ထဲ တိုင္ဝင္ေနလို႔ လုပ္ၾကပါအုံး”လို႔ ေအာ္ဟစ္ အကူအညီေတာင္းေလတယ္။
အဲဒိမွာ ရပ္ကြက္က ေကာ္မတီတစ္ခုဖြဲ႕ၿပီး(ေကာ္မတီဆိုတာကလဲ အခုဖြဲ႔အခုျဖစ္တာ ဆိုေတာ့ကာ...) ကေလးနဲ႔မိခင္ရဲ႕ဒုကၡကို ေျဖရွင္းဖို႔ အႀကံဥာဏ္ထုတ္ၾကတယ္။

ကေလးလည္း အငိုတိတ္ေအာင္၊
ပဲေလွာ္ေတြလည္း မဆုံးရႈံးရေလေအာင္၊
မိခင္လည္း ကေလးအတြက္ စိတ္ေအးရေအာင္၊
အိမ္လည္း ႀကီးႀကီးမားမား မပ်က္စီးရေအာင္ ဆိုၿပီး အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းကို စဥ္းစားၾကတဲ့အခါ...

တစ္ေယာက္က ကေလးကို ၾကမ္းခင္းေဖာက္၊ ေျမႀကီးကိုတူးၿပီး ထုတ္ၾကဖို႔ အႀကံျပဳတယ္။
ဒါေပမယ့္ ၾကမ္းေဖာက္ဖို႔ ေျမႀကီးတူးဖို႔ရာ မလြယ္ေလေတာ့...
ေနာက္ဆုံးမွာ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚက ထုတ္ယူရင္ လြယ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေလွကားေထာင္ၿပီး အမိုးေဖာက္ထုတ္တာဟာ အလြယ္ကူဆုံးနည္းလမ္းျဖစ္ေၾကာင္းကို တစ္ေယာက္က အႀကံျပဳတဲ့အခါ...
အားလုံးကလည္း သိပ္ကို ေကာင္းတဲ့ အႀကံရယ္လို႔ သေဘာတူၾကၿပီးတဲ့ေနာက္...
ကေလးကို လူႀကီးေတြ တစ္ေယာက္တစ္ဆင့္ တြန္းတင္ၾက၊ အမိုးေဖာက္တဲ့သူကေဖာက္နဲ႔ ေနာက္ဆုံးမွာ ပဲေလွာ္ေတြကို ဆုပ္ထားတဲ့ လက္ကေလးပုံမပ်က္နဲ႔ ကေလးကို ကယ္ဆယ္ႏိုင္ခဲ့လို႔...
မိခင္ချမာ ဝမ္းသာအားရလြန္းတာေၾကာင့္ ေက်းဇူးႀကီးမား ပညာရွိေကာ္မတီပါပဲရယ္လို႔ ေက်းဇူးတင္မဆုံးျဖစ္ေနေတာ့တယ္။

ဒီပုံျပင္ကေန ဆရာေတာ္က ပညာရဲ႕အေရးပါပုံကို ေထာက္ျပၿပီး လုပ္ငန္းေတြကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေစဖို႔ရာ ပဲေလွာ္ေကာ္မတီလိုမ်ိဳး မလုပ္ၾကဖို႔လိုေၾကာင္း သတိေပးေျပာၾကားပါတယ္။

တရားပြဲမွာ ဆရာေတာ္အဓိကထားေျပာခဲ့တာကေတာ့...“ဘာေတြ ယူသြားၿပီး၊ ဘာေတြထားခဲ့မွာလဲ”

ျမတ္စြာဘုရားဟာ ေလာကအတြက္ တရားဓမၼေတြကို သုံးမကုန္ေအာင္ ထားေပးခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
ေဒဝဒတ္ကေတာ့ မေကာင္းတဲ့ သမိုင္းနဲ႔ ဘဝနိဂုံးအဆုံးသတ္ မေကာင္းပုံတို႔ကို ယွဥ္ျပၿပီး
“ဘာေတြ ယူသြားၿပီး၊ ဘာေတြထားခဲ့မွာလဲ”လို႔ သတိေပး ဆုံးမပါတယ္။
VALUE OF LIFE ဆိုတာ ေမတၱာ၊ ကရုဏာစိတ္ေတြထားၿပီး  ဝိဟႎသတရားေတြ ခ်ဳပ္ျငိမ္းပေပ်ာက္ေစဖို႔ လုပ္ၾကရမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒိအခါ ပညာဆိုတာ မရွိမျဖစ္အေရးပါေၾကာင္း ေျပာရင္း တရားကို အဆုံးသတ္ပါတယ္။

အျပန္မွာ မ်ားလွတဲ့ လူေတြကို တသုတ္ၿပီးမွတသုတ္ ေပးထြက္ဖို႔ ဝင္းတံခါးကို လူ၃ေယာက္ရဲ့ အကူအညီနဲ႔ အဖြင့္အပိတ္လုပ္ေစခဲ့ရပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အားလုံး အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕စြာ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။

သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာရွိၾကပါေစ...