အေမ့အိမ္...သို႔ အိမ္လြမ္းသူ (၃)

စင္ကာပူေရာက္ အိမ္လြမ္းသူတစ္ေယာက္ ခံစားေနရတာေတြ...
က်ေနာ္တို႔အားလုံး အိမ္နဲ႔ခြဲခြာဖူးပါတယ္...

♫♫..♫♫..ခိုလႈံရာ အရိပ္နဲ႔ လမ္းခြဲထြက္ ဒါဟာဘဝရဲ့ခရီးေတြပဲ
ရင္မွာေမာပန္းျခင္းနဲ႔ ဝဲလွည့္ရင္း ငါအိမ္ကို လြမ္းေနသူ

ေၾကကြဲျခင္းနဲ႔ ငိုရႈိက္တဲ့ညေတြ ဘယ္သူသိႏိုင္မလဲ
ၾကည္လင္ျဖဴစင္ေနေသာေကာင္းကင္(အေမ)မွာ
ၾကယ္ေရာင္လင္းလက္ ေတာက္ပဆဲ...

အေရာင္ေျပာင္းလဲတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြ သယ္ေဆာင္ရာ ခရီးဆက္ဆဲ
အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္တဲ့ ညတိုင္း အေတြးမ်ားလည္း
အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ အလြမ္းေတြပဲ..♫♫..♫♫

အိမ္အေၾကာင္းေတြးမိတိုင္း မရိုးႏိုင္တဲ့ အလြမ္းေတြက အျမဲ လတ္ဆတ္ေနတယ္...
ေတြးရင္းနဲ႕ လြမ္းလဲ လြမ္းတယ္ ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္တယ္..
အေတြးေတြေၾကာင့္ အိမ္ကို ခဏျပန္ေရာက္သြားတယ္...
အဲဒီ ခံစားခ်က္ေတြကကို ခ်စ္စရာေကာင္းေနတာ...

ဒါေၾကာင့္... အေမရဲ့ စက္ခ်ဳပ္ခန္းေလးကို ျမင္ေယာင္ၿပီး လြမ္းခ်င္ပါေသးတယ္...
အဲဒိတုန္းက အျဖစ္ေလးေတြ ျပန္ေျပာင္း ေျပာရင္းေပါ့...
------------------------------------------------------------------
ကဲဗ်ာ... ဝယ္လာတဲ့ ပိတ္ျဖတ္စ အထုပ္ေတြကို ႐ွင္းလိုက္ရေအာင္...
ဒီအထုပ္ေတြကို အၿပီးထုပ္ၿပီး သိမ္းလုိက္လို႔ရရင္ေတာ့လဲ လြယ္မွလြယ္၊ တစ္ခါ သိမ္း႐ုံပဲ။
အခုဟာက ေန႔တိုင္းသုံးေနရမွာဆိုေတာ့ကာ...

ျဖတ္စေတြကို ဘယ္လိုပုံစံခ်ဳပ္မယ္ဆိုတဲ့ procedureကို အရင္ေမးၾကည့္ပါတယ္။
၁) ပိတ္စအမ်ိဳးအစားအရင္ေ႐ြး၊
၂) အေရာင္ေ႐ြး၊
၃) ေနာက္ဆုံး အစင္ေရြးမယ္...
ကဲ...ဒါဆို ဒီprocedureအတိုင္းပဲ သိမ္းတာေပါ့။

အထူစ၊ အပါးစ၊ ဇာစဆိုၿပီး ပိတ္အမ်ိဳးအစား၃မ်ိဳးကို basic colors ၄မ်ိဳးေပၚအေျခခံၿပီး (၃*၄=၁၂)အုပ္စုခြဲလိုက္ပါတယ္။
သိမ္းဖို႔ကေတာ့ labelတပ္ၿပီး အိတ္ထဲထည့္ထုပ္ပိုးတဲ့နည္းကို မသုံးခ်င္ေတာ့ဘူး။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့... အိတ္ေတြထဲမွာ ထည့္ထားရင္ ေအာက္ဘက္မွာေရာက္ေနတဲ့ ပိတ္စေတြကို ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းသြားလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ တျခားနည္းစဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့။
ခုရႈပ္မွ ေနာင္ရွင္းမွာမို႔၊ အလုပ္လုပ္ရတာလဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ လြယ္လြယ္ကူကူျဖစ္ေအာင္၊ အမိႈက္ပြတာလဲ သက္သာေအာင္ က်ေနာ္ေသခ်ာစဥ္းစားရၿပီေပါ့ဗ်ာ။
------------------------------------------------------------------
အဲဒိတုန္းက ပလတ္စတစ္အၾကည္ပုံးေတြ စသုံးေနၾကၿပီ။ ေစ်းနည္းနည္းေတာ့ မ်ားေသးတယ္။
က်ေနာ္က ပလတ္စတစ္အဝတ္ျခင္းေတြပဲ သုံးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။
အဝတ္စေတြထည့္ထားမွာဆိုေတာ့ ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းေစခ်င္တာပါ၊ ေအာက္သိုးသိုးအနံ႔ေတြ မရွိႏိုင္ေအာင္လို႔။
အဝတ္ျခင္းက အေပါက္ေလးေတြပါေတာ့ ဘယ္ပိတ္စ ဘယ္နားမွာရွိလဲသိႏိုင္သလို၊ ေလဝင္ေလထြက္လဲေကာင္းတယ္ေလ။
(အမွန္ကေတာ့ ေစ်းကလဲ ပုံးေတြထက္ ပိုသက္သာလို႔ပါ။)
------------------------------------------------------------------
ဒီေနရာမွာ မီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔ အိမ္ရဲ့ေနာက္ေဖးဘက္ကို နည္းနည္းျမင္ေအာင္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
အိမ္မႀကီးကေန အုတ္ေလွခါးထစ္အေသးေလး၂ခုကို ဆင္းလိုက္ရင္ မီးဖိုေခ်ာင္ကိုေရာက္ပါတယ္။
မီးဖိုေခ်ာင္ရဲ့ ေျခရင္းဘက္မွာ တံခါး၁ခုရွိတယ္။ အဲဒိတံခါးကေနထြက္လိုက္ရင္ ျခံထဲေရာက္ပါတယ္။
မီးဖိုေခ်ာင္က ၂၀ေပ x ၇ေပ အက်ယ္ပါ။

ေခါင္းရင္းဘက္မွာ kitchen counter ထားၿပီး ခ်က္တယ္ျပဳတ္တယ္၊ kitchen counterရဲ့အဆုံး မီးဖိုေခ်ာင္ရဲ့အလယ္တည့္တည့္ေလာက္မွာ ေဆးဖို႔ေၾကာဖို႔ ေဘစင္ထားပါတယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔အိမ္သာက ေျခရင္းဘက္မွာပါ။

မီးဖိုေခ်ာင္အဆုံးကေန အိမ္ေနာက္ဘက္ျခံစည္းရိုးအုတ္တံတိုင္းအထိ ၅ေပက်ယ္တဲ့ေျမကြက္လပ္ရွိပါတယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔အိမ္သာကို အဲဒိ၅ေပအက်ယ္ေျမေနရာမွာ မီးဖိုေခ်ာင္နဲ႔တြဲၿပီးထုတ္ထားတာ။
ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔အိမ္သာက ေျခရင္းဘက္တဝက္။
က်န္ေနတဲ့ ေခါင္းရင္းဘက္တဝက္ (မီးဖိုေခ်ာင္ရဲ့ေနာက္ဘက္) ေျမကြက္လပ္မွာေတာ့ ဗူးပင္၊ ခ်ဥ္ေပါင္ပင္၊ ငွက္ေပ်ာပင္၊ သေဘၤာပင္စတဲ့ သီးပင္စားပင္ေတြစိုက္ထားတယ္။
------------------------------------------------------------------
အရင္က စက္ခ်ဳပ္ခန္းရယ္လို႔ သီးသန္႔မရွိပါဘူး။
အိမ္မႀကီးကေန မီးဖိုေခ်ာင္ကိုဆင္းတဲ့ အုတ္ေလွခါးထစ္အေသးေလး၂ခုရဲ့ေဘးနဲ႔၊ မီးဖိုေခ်ာင္ရဲ့ေျခရင္းဖက္ ျခံထဲဆင္းတဲ့ တံခါးၾကားဟာ အေမႀကီးစက္ခ်ဳပ္တဲ့ေနရာပါ။
ခ်ဳပ္စက္၁လုံးနဲ႔ ဓားစက္(လို႔ေခၚတယ္ထင္တယ္)၁လုံးရယ္၊ ေဘးမွာ ပလတ္စတစ္အၾကည္ပုံး၁ပုံးနဲ႔ အဝတ္ျခင္း၂ခု ဒါဟာ အေမႀကီးစက္ခ်ဳပ္တဲ့ေနရာေပါ့။

မီးဖိုေခ်ာင္ၾကမ္းခင္း(သစ္သားမဟုတ္)ေပၚမွာ ယုိးဒယားဖ်ာအႀကီးႀကီးခ်ၿပီး ပိတ္စေတြပုံ၊ ၿပီးရင္ စိတ္တိုင္းက် ညွပ္ေနေတာ့တာ...
အဲဒိတုန္းက အေမႀကီးက သူဝတ္ဖို႔အကႌ်ရယ္၊ အိမ္အသုံးအေဆာင္ေတြနဲ႔၊ အိမ္နားက ကေလးေတြအတြက္ရယ္ပဲ ပိတ္စညွပ္စရာ ရွိတာေလ။
ျဖတ္စကိစၥမရွိေတာ့ အမႈိက္လဲသိပ္မ႐ႈပ္ဘူး၊ သိမ္းစရာပစၥည္းလဲ ခပ္မ်ားမ်ားမရွိဘူး။

ပိတ္စေတြကို ဖ်ာေပၚမွာပုံ၊ ဖ်ာေပၚမွာညွပ္၊ ၿပီးရင္ ဖ်ာေပၚကအမႈိက္ေတြကို အမႈိက္ေတာင္းထဲထည့္၊ ဖ်ာသိမ္း...ဒါပဲ။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဖ်ာေပၚမွာထုိင္၊ လက္ဖက္သုတ္စား၊ ေရေႏြးၾကမ္းပူပူေလးမႈတ္ေသာက္၊ ၿပီးရင္ ေဘးကေနေလေဖာ။
တခါတေလေတာ့လည္း ေန႔လည္ခင္းေလွ်ာက္ေရာင္းတဲ့ က်ေနာ့္အႀကိဳက္ မုန္႔ဘိုင္းေတာင့္(မုန္႔ဘိန္းေနာင့္)၊ မုန္႔လက္ေကာက္၊ အေၾကာ္စုံတို႔လို snacks(ဗမာလို အသံမထြက္ခ်င္လို႔:P)ေတြ စားရင္းေပါ့။
------------------------------------------------------------------
ကဲအခုေတာ့... အမႈိက္႐ႈပ္မဲ့ ဒီျဖတ္စေတြက အစျပဳေပးလိုက္တာ၊ အေမႀကီးအတြက္ စက္ခ်ဳပ္ခန္းေလးျဖစ္လာေတာ့မယ္။
တကယ္ေတာ့ အစကတည္းက စက္ခ်ဳပ္ခန္းကို သီးသန္႔ထားခ်င္ခဲ့တာပါ။
(ဒါမ်ိဳးဆို က်ေနာ္က သိပ္လက္စြမ္းျပခ်င္တာ။)
အခုေတာ့ အခြင့္အေရးကို အသုံးခ်ၿပီး စိတ္ကူးကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ပစ္လိုက္တာေပါ့။

ေ႐ွ႕မွာေျပာျပခဲ့သလို... မီးဖိုေခ်ာင္ရဲ့ ေျခရင္းဘက္တံခါးကေနထြက္လိုက္ရင္ ျခံထဲေရာက္ပါတယ္။
အိမ္က ေျခရင္းဖက္မွာ ၁၀ေပေလာက္ ေျမပိုေသးတယ္။ အဲဒိေျမအပိုေလးကိုသုံးၿပီး စက္ခ်ဳပ္ခန္းလုပ္လိုက္တာ။
က်ေနာ့္ရဲ့ စိတ္ကူးက မီးဖိုေခ်ာင္ေျခရင္းဖက္ တံခါးကေနထြက္လိုက္ရင္၊ ျခံထဲမေရာက္ပဲ စက္ခ်ဳပ္ခန္းထဲေရာက္ေစခ်င္တာ။
အိမ္နဲ႔စက္ခ်ဳပ္ခန္းကို တတြဲတည္းျဖစ္ေစခ်င္တာ။

အရင္အတိုင္း မီးဖိုေခ်ာင္ကေန ျခံထဲေရာက္သြားတာမ်ိဳးကိုလဲ သေဘာက်ေတာ့၊ စက္ခ်ဳပ္ခန္းရဲ့ ေျခရင္းဘက္မွာ တံခါးထပ္လုပ္လိုက္တယ္။
မီးဖိုေခ်ာင္ကေန စက္ခ်ဳပ္ခန္းထဲေရာက္၊ စက္ခ်ဳပ္ခန္းကမွ ျခံထဲဆင္း။
------------------------------------------------------------------
စက္ခ်ဳပ္ခန္းဆိုေပမယ့္ အိမ္နဲ႔တြဲထားတဲ့ ၁၀ေပပတ္လည္ အခန္း၁ခန္းစာ အိမ္ေသးေသးေလး ၁လုံးပါပဲ။

အခန္း၁ခန္း = နံရံေလးဘက္ + တံခါး + ျပတင္းေပါက္ + အမိုး (သို႔) မ်က္ႏွာက်က္ + ၾကမ္းခင္း။

“ျခံပတ္လည္ခတ္ထားတဲ့အုတ္တံတိုင္းရဲ့ ေျခရင္းဖက္နံရံ + ေနာက္ေဖးဘက္နံရံ + မီးဖိုးေခ်ာင္ေျခရင္းဘက္နံရံ + တံခါး”
ဒါေတြက စက္ခ်ဳပ္ခန္းအတြက္ ႐ွိၿပီးသားေတြ။
ဒါေၾကာင့္ စက္ခ်ဳပ္ခန္းရဲ့အိမ္ေရွ႔ဘက္မ်က္ႏွာစာနံရံနဲ႔ ျပတင္းေပါက္လုပ္ၿပီးရင္ အေမ့စက္ခ်ဳပ္ခန္းျဖစ္ၿပီ။
ေအာ္ ေမ့လို႔... ေခါင္မိုး၊ ၾကမ္းခင္းနဲ႔ ျခံထဲဆင္းဖို႔ တံခါးလိုေသးတယ္။

ျပတင္းေပါက္ကေတာ့ ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းဖို႔။
ေနာက္ၿပီး အမိုးအတြက္သုံးတဲ့ သြပ္ေတြမွာ ၁ခ်ပ္ကို ပလတ္စတစ္သြပ္သုံးခဲ့တယ္။
အခု အေမ့ရဲ့စက္ခ်ဳပ္ခန္းေလးဟာ ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းၿပီး၊ အလင္းေရာင္လဲ လုံလုံေလာက္ေလာက္ရပါၿပီ။

ကဲ ဒါဆို... အစမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အုပ္စု၁၂စုခြဲထားတဲ့ ပိတ္စေတြကို အခု ပလတ္စတစ္ျခင္း ၁၂ျခင္းထဲ ထည့္ပါမယ္။
ပိတ္စေတြထည့္ထားတဲ့ ျခင္း၁၂ျခင္း၊ အေမႀကီးရဲ့ ရွိၿပီးသား ပလတ္စတစ္ပုံး၁ပုံး၊ အဝတ္ျခင္း၂ျခင္းနဲ႔ ခ်ဳပ္စက္၂လုံးေပါင္းလိုက္ေတာ့ စက္ခ်ဳပ္ခန္းေလးက က်ဥ္းက်ဳပ္သြားတယ္။
ဒါ့အျပင္ အသစ္ထပ္ဝယ္လာတဲ့ ျဖတ္စအိတ္ေတြ၊ ေရြးလက္စ အိတ္တဝက္တပ်က္ေတြကလဲ ရွိေသးေတာ့၊ ျမင္ရေတြ႔ရတာ ေခါင္းကိုက္ခ်င္သလိုလို၊ ဇက္ေၾကာတက္ခ်င္သလိုလို...
------------------------------------------------------------------
ဒီလို စီမံလို္က္ပါတယ္။
စာအုပ္စင္လိုမ်ိဳး open shelfေတြ ျမင္ဖူးမွာေပါ့။
အိမ္ရဲ့ ၂လမ္းေက်ာ္ေလာက္မွာ ကုလားေတြပိုင္တဲ့ ျခံအက်ယ္ႀကီး႐ွိတယ္။ အဲဒိ ျခံထဲမွာ အေဆာက္အဦးအေဟာင္းေတြ ဖ်က္ထားတဲ့ သစ္ေတြကို ပုံထားတာ အမ်ားႀကီးပဲ။
သူတို႔က အဲဒိသစ္အေဟာင္းေတြ ျပန္ေရာင္းတာေလ။

furnitureေတြအတြက္ ကၽြန္းကအေကာင္းဆုံးပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္းေစ်းကလဲ သိတဲ့အတိုင္း...
ကုိယ္အသုံးျပဳမွာက ျခင္းတင္ဖို႔ေလာက္ပဲေလ။ “ဒါဆို သစ္ရိုင္းပဲ သုံးေလ” ဆိုေတာ့.. ဒီလိုေတာ့လဲ မဟုတ္ေသးဘူး။
က်ေနာ္က ေပါ+ေခ်ာင္+ေကာင္း႐ွာတာ ဘယ္လိုဝါသနာႀကီးမွန္းမသိ။
ႀကံဳတုန္းေလးေျပာျပရအုံးမယ္... စင္ကာပူမွာ ေပါေခ်ာင္ေကာင္းေတြ သိပ္ဝယ္လို႔ေကာင္းတာ။ က်ေနာ္နဲ႔ေတာ့ ကြတ္တိပဲ။
အေရးတႀကီး မလိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ NEW ARRIVALပစၥည္းေတြကို ေစ်းႀကီးႀကီးေပး မဝယ္ေပါင္။

အဲဒိကုလားဆုိင္မွာ ေ႐ွးေဟာင္း႐ုံးအေဆာက္အဦးေတြကို ဖ်က္ထားတဲ့ သစ္သားအေကာင္းစားေတြ႐ွိတယ္။
စက္ခ်ဳပ္ခန္းေဆာက္ေပးတဲ့ လက္သမားကိုေခၚသြားၿပီး၊ သစ္အေဟာင္းေတြထဲက သစ္ေကာင္းေကာင္း ပ်ဥ္ေကာင္းေကာင္းထူထူေတြရွာခိုင္းတယ္။
လက္သမား႐ွာၿပီးေ႐ြးထားတဲ့ သစ္ေတြထဲကမွ ျခင္း၁၂ျခင္းတင္ထားမယ့္ စင္(open shelf)အတြက္ လုံေလာက္မဲ့ သစ္ပမာဏကို ဝယ္တယ္။
------------------------------------------------------------------
စင္က ျခင္း၁၂ျခင္းတင္ထားဖို႔ အဆင့္၃ဆင့္ပါတဲ့ နံရံကပ္စင္ပါ။ ၁ဆင့္စီမွာ ျခင္း၄ျခင္းတင္ထားႏုိင္ပါတယ္။
က်ေနာ္လုပ္ခိုင္းတဲ့စင္က အင္မတန္႐ွင္းပါတယ္။
အလယ္၂တန္းအတြက္ သစ္သားထူထူ၂ျပား၊ ပိုၿပီးေတာင့္သြားေအာင္ သစ္သား၁ျပားစီေအာက္မွာ '၁လကၼခြဲ-၁မတ္'အ႐ြယ္ သစ္သားက်စ္က်စ္၁တန္းစီခံေပး၊ ေဘာင္ကြပ္ဖို႔ သစ္သားထူထူ၄ျပား၊ ၿပီးေတာ့ အနက္ေရာင္သစ္ေစးသုတ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ဒါပါပဲ။

အေပၚဆုံးအဆင့္ကျခင္းေတြကို ေအာက္ခ်လို႔အဆင္ေျပေပမဲ့၊ အေပၚျပန္တင္ဖို႔က်ေတာ့ နဲနဲခက္မယ္။
(ပိတ္စထည့္ထားတဲ့ ျခင္းက သိပ္မေလးေပမဲ့)
အဲဒိအတြက္ေတာ့ ညဘက္ က်ေနာ္စက္ခ်ဳပ္ခန္း ႐ွင္းလင္းေရးလုပ္မွ ျပန္တင္ဖို႔ မွာထားရတယ္။

ကဲ ျခင္း၁၂ျခင္းေတာ့ ေနရာက်သြားၿပီ။
အသစ္ဝယ္ထားတဲ့အိတ္ေတြ၊ ေ႐ြးလက္စ အိတ္ေတြနဲ႔၊ ခ်ဳပ္ၿပီးသားလုိက္ကာေတြ ထည့္ထားဖို႔အတြက္ေတာ့ ဗီဒိုအေဟာင္းတလုံးဝယ္လုိက္တယ္။ အဲဒိလက္သမားကိုပဲ ေကာ္ပတ္စားခိုင္း၊ ေပၚလစ္သုတ္ခိုင္းရတယ္။
ဗီဒိုထဲမွာ ခ်ဳပ္ၿပီးတဲ့လိုက္ကာေတြထည့္၊ အေပၚမွာေတာ့ အိတ္ေတြတင္လိုက္ပါတယ္။

စက္ခ်ဳပ္ခန္းေလးလဲ ႐ွင္းလင္းသြားပါၿပီ။
ႏွစ္ေယာက္ထုိင္ ထိုင္ခုံေလး၁လုံးေတာင္ အထဲမွာထားလို႔ရသြားတယ္။ ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ လြတ္လြတ္ကင္းကင္းခ်ထားဖို႔ ေနရာလြတ္ေလးလဲ လုံလုံေလာက္ေလာက္႐ွိတယ္။ ဒီစက္ခ်ဳပ္ခန္းမွာ အႀကိဳက္ဆုံးကေတာ့ ၾကမ္းခင္းက သစ္သားၾကမ္းခင္း ျဖစ္သြားတာပဲ။
မီးဖိုေခ်ာင္ၾကမ္းခင္းက သစ္သားမဟုတ္ေတာ့ က်န္းမာေရးအတြက္ မေကာင္းဘူးေလ။
ၿပီးေတာ့ ေဆးေရာင္ ၾကည္ၾကည္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးသုတ္တယ္၊ ၂ေပ မီးေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းတပ္တယ္။
က်န္တဲ့ အေသးစား ျပင္ဆင္မႈေလးေတြ ထပ္ျဖည့္လိုက္တဲ့အခါ ေနခ်င့္စဖြယ္ စက္ခ်ဳပ္ခန္းေလးျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့....
------------------------------------------------------------------
အေမႀကီးတစ္ေယာက္ စက္ခ်ဳပ္ခန္းေလးကို သေဘာက်မွက်။
ဒီစက္ခ်ဳပ္ခန္းေလးထဲကို အေမႀကီး ဝင္သြားတယ္။
ျပန္ထြက္လာေတာ့ အိပ္ခန္းတိုင္းအတြက္ ခ်ည္(ဇာ)အပြင့္လွလွေတြနဲ႔ ျခင္ေထာင္ေတြ ပါလာတယ္။
“ကဲ မထူးဆန္းဘူးလား”... ဟဲဟဲ စတာ။:P
(က်ေနာ္အႀကိဳက္ဆုံး အေမႀကီးရဲ့လက္ရာကေတာ့ ျခင္ေထာင္ပါ။)

လို္က္ကာလွလွေတြေကာ... “သူပဲေလ”
ခန္းဆီးေတြလဲ... “သူပါပဲ”
အိပ္ရာခင္း၊ ေခါင္းအုံးစြပ္... ဒါေတြလဲ “သူ သူ သူပဲ”
ေနာက္ၿပီး ညွပ္ရင္း ညွပ္ရင္းနဲ႔ ေသးလြန္းသြားတဲ့ ပိတ္စေလးေတြကိုေတာ့ စားပြဲေတြ ခုံေတြ ဖုန္သုတ္ဖို႔ အဝတ္တံျမက္စည္းေလးေတြ၊ ေျခသုတ္ဝတ္ေတြ စတဲ့ စတဲ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အိမ္အသုံးအေဆာင္ေတြအျပင္...
ဖ်ာေတြေတာင္ ကတၱီပါစေတြနဲ႔အကြပ္ေလးေတြ ကြပ္ပစ္လိုက္တဲ့ သူဆိုတဲ့သူဟာ သားရဲ့ခ်စ္ေမေမပါပဲ။

အိမ္အတြက္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။
ဝယ္ထားတဲ့ျဖတ္စေတြကို...
လုိုက္ကာေတြ၊ ေစာင္ေတြ၊
ကေလးဝတ္ အကႌ်၊ ဂါဝန္၊ ေဘာင္းဘီနဲ႔ စကတ္ေတြ၊
ေျခသုတ္ဝတ္၊ အဝတ္တံျမက္စည္း၊ ပိတ္စနဲ႔က်စ္တဲ့ႀကိဳးေတြ လုပ္ၿပီး ေပးသင့္တာေပး လွဴသင့္တာလွဴလုပ္ေသးတယ္။
------------------------------------------------------------------
ေျပာျပရအုံမယ္...
ျဖတ္စေတြနဲ႔ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ေစာင္ေတြ၊ လုိက္ကာေတြဆိုတာက အဲဒိျဖတ္စေတြကို ပုံစံလွလွေလးေတြေပၚေအာင္ ေလးေထာင့္ေတြ၊ အဝိုင္းေတြ၊ အခႊ်န္ေလးေတြညွပ္ၿပီး ခ်ဳပ္ရတာပါ။
တေန႔တေန႔ အဲဒိပိတ္စေလးေတြကို ညွပ္လို္က္ တြဲလိုက္နဲ႔ ခ်ဳပ္လုပ္ေနတာ ေဘးကေန လက္ဖက္စားရင္းၾကည့္ေနတဲ့ က်ေနာ္ေတာင္ ဇက္ေၾကာေတြတက္ခ်င္လာတယ္။
ဒါေပမယ့္ အေမႀကီးကေတာ့ မ်က္စိလဲေကာင္း၊ တစ္ခါမွ ဇက္ေၾကာတက္တယ္လို႔ ေျပာသံေတာင္ မၾကားမိဘူး။
အခုအခ်ိန္အထိ မ်က္မွန္တပ္စရာမလိုဘဲ အပ္ေပါက္ထဲ ခ်ည္ထိုးႏိုင္ေသးတယ္။
အင္း ကုသိုလ္ထူးပ...

ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳးေတြက ဟသၤာတ၊ ပုသိမ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္ေညာင္ေရႊဘက္ေတြမွာ ရွိတယ္။
အဲဒိေတြကိုအလည္သြားတဲ့အခါ အသိမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ဆင္းဆင္းရဲရဲရွိတဲ့ ေဆြမ်ိဳးေတြအတြက္ ယူသြားတဲ့ လက္ေဆာင္ေတြကေတာ့ စားစရာနဲ႔ တျခားပစၥည္းေလးေတြအျပင္ သူ႔လက္ျဖစ္ကေလးေတြေပါ့ဗ်ာ။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့သူေတြအတြက္ ျဖတ္စေတြကို စိတ္တိုင္းက် လက္စြမ္းျပထားတဲ့...
ေစာင္အပါး၊ ဂြမ္းကတ္အေဟာင္းေတြ ထည့္ထားတဲ့ေစာင္အထူေတြ၊
ေနာက္ၿပီး အရမ္းေသးလြန္းသြားတဲ့ ျဖတ္စေလးေတြကို ႀကိဳးက်စ္ၿပီး ႏြားေတြအတြက္ နဖားႀကိဳးလုပ္ဖို႔ ေပးတတ္ေသးတယ္။
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြအတြက္ တျခားပစၥည္းေတြ လႈတဲ့အျပင္၊ သူ႔လက္ရာ ေျခသုတ္ဝတ္ေတြ၊ လုိက္ကာလွလွေတြလဲ လွဴတယ္။
ကေလးေတြအတြက္ကေတာ့ ျဖတ္စေတြကို ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အကႌ်လွလွေတြ၊ ဂါဝန္ေလးေတြ၊ စကတ္ေတြ ေဘာင္းဘီေတြကို လက္ေဆာင္ေပးတယ္။

ကဲ... ဒီေလာက္ဆို အေမႀကီးတစ္ေယာက္ ေပ်ာ္တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ စက္ခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်ဳပ္လုပ္ေနမလဲဆိုတာ ျမင္ၾကည့္ေပေတာ့ဗ်ုိဳ႕...
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က အေမႀကီးရဲ့ စက္ခ်ဳပ္ခန္းေလးကို သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေနေအာင္ အမိႈက္ရွင္း၊ လန္းလန္းဆန္းဆန္းနဲ႔ ေလေကာင္းေလသန္႔ရေအာင္ အပင္ေလးေတြ ထားတန္တာထား လုပ္ေပးရတာပါ။


မိဘေတြ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနစဥ္မွာ သူတို႔လိုအပ္တာေတြကို ကိုယ္ေပးႏိုင္သမွ်အကုန္ေပးၿပီး ဂရုတစိုက္နဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားခ်င္တယ္...
မိဘနဲ႔ပတ္သတ္လာတို္င္း အျမဲဦးစားေပးဖို႔ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားပါ့မယ္...

ေသာကေဝဒနာေတြနဲ ့မညီတဲ့လမ္းေတြ ေလွ်ာက္ေနခ်ိန္မွာ..
အေမေရ.....
ေရႊၿပည္ေတာ္က အိပ္ရာဝင္ေတးေတြနဲ႔ ေမွ်ာ္တိုင္းေဝးမွာ ေတြးေၾကာက္ရင္း
ဒီအိမ္ေဝးတဲ့..ေနရာကေန...
အေမ့ကို လြမ္းတယ္..

သားရဲ့လက္ရာ အေမ့ရဲ့စက္ခ်ဳပ္ခန္းေလး ဒီမွာ...
ၿပီးပါၿပီ။
------------------------------------------------------------------
♫♫..♫♫..ဒီပင္လယ္ႀကီးရဲ့ ဟိုးတဖက္ကမ္း ငါလွမ္းရင္း မွန္းေမွ်ာ္ဆဲ

အျဖဴေရာင္ျခယ္တဲ့ ႏွလုံးသားမ်ား
ဘယ္မွာရွာလို႔ေတြ႔လိမ့္မလဲ...

အေရာင္ေျပာင္းလဲတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြ သယ္ေဆာင္ရာ ခရီးဆက္ဆဲ
အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္တဲ့ ညတိုင္း အေတြးမ်ားလည္း
အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ အလြမ္းေတြပဲ...

ဒီရင္ကို ခ်ည္ေသာႀကိဳးတင္းခဲ့ ငါအိမ္ျပန္မေရာက္ႏိုင္သူ..♫♫..♫♫

bonus : အိမ္လြမ္းသူ (ဝိုင္ဝိုင္း)